Ratusz

Neorenesansowy ratusz, usytuowany w północnej pierzei rynku, przylega do budynku kościoła ewangelickiego. W roku 1716 miasto zdecydowało się na zakup osobnego gmachu, który przeznaczono na ratusz. Budynek należał do Anny Marii, wdowy po Mateuszu Janiku, która sprzedała go za "jedenaścieset reńskich". Po licznych przebudowach jest o­n do dzisiaj ratuszem miejskim w Pszczynie. Jego parter powstał prawdopodobnie w roku 1658. Świadczyła o tym istniejąca jeszcze w latach 30-tych XX wieku wmurowana w ścianę kamienna tablica z napisem w języku niemieckim i umieszczoną obok datą.

W 1738 r., z funduszy pszczyńskiej parafii katolickiej, zbudowano małą wieżę na ratuszu, a w niej umieszczono zegar.
W 1861 r. ratusz rozbudowano - budynek poszerzono w stronę szkoły ewangelickiej oraz dobudowano drugie piętro. Ostatnia gruntowna przebudowa ratusza w stylu neorenesansowym miała miejsce w 1931 r.
W latach 70-tych odnawiano m. in. elewacje ratusza, przeprowadzano także drobne remonty; w roku 1993 na wieży ratuszowej zamontowano nowy elektroniczny zegar, sterowany drogą radiową.

Ostatni remont pomieszczeń ratusza miał miejsce w 1998 r. Zasadniczym zmianom uległ wtedy wystrój sali sesyjnej (nowa kolorystyka, nowoczesne oświetlenie). W czerwcu 1999 r. w sali tej zawieszono herby 12 sołectw, wchodzących w skład Gminy Pszczyna.

Pszczyński ratusz, którego geneza sięga co najmniej I poł. XVII wieku, należy do najstarszych budynków w mieście. Zgodnie z tradycją historyczną, w ratuszu mieści się siedziba władz miejskich Pszczyny.